Historia gruzińskiego winiarstwa
Położona w regionie Kaukazu Południowego, na skrzyżowaniu Azji Zachodniej i Europy Wschodniej, Gruzja szczyci się starożytną historią winiarstwa, dużym asortymentem rodzimych odmian winorośli i niektórymi tradycyjnymi metodami produkcji wina, które zostały niedawno odkryte na nowo i przyciągają uwagę krytyków i konsumentów z całego świata. Pomiędzy tradycją a nowoczesnością, ta kraina kontrastów, bogata w burzliwą historię, uważana jest za kolebkę uprawy winorośli i kraj o najdłuższej nieprzerwanej tradycji winiarstwa na świecie!
Archeolodzy są zgodni: wino narodziło się tutaj. Istnieją wyraźne ślady tłoczenia i fermentacji winogron, które pochodzą sprzed 8000 lat. I jest to miejsce, w którym od wieków praktykowane są niektóre z najbardziej osobliwych technik starzenia, w tym metoda Qvevri.
Kraj ten był pożądaną bramą przez tysiące lat. Jego położenie na Jedwabnym Szlaku przyniosło mu bogactwo, ale zbyt wiele wojen pozostawiło niezatarte ślady. Wielokrotnie dewastowana przez starożytnych lub niedawnych najeźdźców z różnych kierunków, z których żaden tak naprawdę nie zdołał zadrapać ich duszy, Gruzja zawsze wyróżniała się wyraźną dumą narodową. Legenda mówi o tym, jak gruzińscy żołnierze trzymali gałązkę winorośli w swojej zbroi, więc gdyby zginęli w bitwie, winorośl wyrosłaby z ich serc. A także kolosalny posąg Kartlis Deda, czyli Matki Gruzji, który dominuje nad stolicą Tbilisi z góry, trzyma miecz w jednej ręce i kielich wina w drugiej, symbole odważnego i ciepłego narodu.
Rozwój winnic był oczywiście naznaczony wydarzeniami historycznymi, ale Gruzini zawsze kontynuowali produkcję wina. Historycznie, rodziny zawsze produkowały wino z małych działek. Ważne firmy należały do rodzin królewskich, takich jak Château Mukhrani, jedyna winnica w kraju, należąca do księcia Mukhranbatoni w XIX wieku, zanim została wywłaszczona po ustanowieniu reżimu sowieckiego w 1921 roku.
W tym okresie znaczna część gruzińskich winnic została wykarczowana, aby zrobić miejsce dla najbardziej produktywnych międzynarodowych odmian winogron w celu zaopatrzenia ZSRR, co wiązało się z ryzykiem utraty dziedzictwa różnorodności biologicznej kraju. Produkowane wina były niskiej jakości, co wynikało z wysokich plonów i masowej produkcji.
Po uniezależnieniu się od Związku Radzieckiego, w ciągu ostatnich 20 lat, niektórzy winiarze ciężko pracowali nad powrotem do tradycyjnego gruzińskiego wina. Odzyskali stare winnice, zaczęli używać podziemnych amfor i ożywili długie maceracje, rozpoczynając prawdziwy renesans wina w tym kraju.
Najlepsze nagradzane gruzińskie wina
Chociaż wielkość produkcji wina jest ograniczona, zwłaszcza w porównaniu z dużymi europejskimi producentami, gruzińskie wina zaczynają być eksportowane na cały świat. Nieustannie piszą o nich największe gazety, a także specjalistyczne strony internetowe i magazyny. Uwaga krytyków i działania promocyjne prowadzone przez Narodową Agencję Wina Gruzji pozwoliły międzynarodowej publiczności poznać i docenić te małe klejnoty.
Dziś wina te można nie tylko można kupić online ale są nagradzane w międzynarodowych konkursach i są obecne na listach win niektórych z najlepszych restauracji w Europie, w tym wyróżnionych gwiazdkami Michelin, co jest wyraźnym znakiem rosnącego zainteresowania zarówno ze strony krytyków, jak i konsumentów.
Jednym z najbardziej autorytatywnych standardów gruzińskiego wina, które lokalni producenci lubią nazywać autentycznym winem naturalnym, jest marka Tchotiashvili powszechnie znana z wysokiej jakości win amforowych. Podobnie jak w przypadku zdecydowanej większości gruzińskich winiarni, jest to również firma rodzinna, w której know-how przekazywane jest z ojca na syna. Ta pasja jest wyraźnie widoczna w ich winach.
Innym gruzińskim winiarzem, który zwiększa swój eksport i sprawia, że ludzie mówią o nim i jego winach, jest Gia Piradashvili, założyciel firmy Winiveria. Jego wyśmienite wina są obecnie dostępne w takich krajach jak Belgia, Kanada, Francja, Niemcy, Włochy, Łotwa, Holandia, Norwegia i Stany Zjednoczone.
Wśród win ze słynnej Papari Valley winiarnia Saperavi 3 Qvevri Terraces 2020 została nagrodzona Top Gold, otrzymując wynik 96/100 w międzynarodowym konkursie PAR Wine Award. Począwszy od pierwszego komercyjnego rocznika w 2015 r., te uprawiane w posiadłości wina są produkowane przy użyciu metody winiarskiej Kakhetian.
Lagvinari w pełni organiczne macerowane wina qvevri są prezentowane w wielu różnych restauracjach wyróżnionych gwiazdkami Michelin w Europie. Założona w 2010 roku winiarnia położona we wschodnim regionie Kachetii w Gruzji, z widokiem na dolinę rzeki Alazani i pasmo gór Kaukazu, zyskała już międzynarodową renomę.
Czyste, naturalne wina z regionu Doremi trafiły do barów i restauracji w Stanach Zjednoczonych. Ich zabawne etykiety dodają nowoczesnej nuty winom wyjątkowej jakości, silnie związanym z tradycją winiarską kraju.
Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o gruzińskich winach, zapoznaj się z nasz wybór i rozpocząć degustację jednych z najciekawszych produkcji tego pięknego kraju.
Gruzińskie wina dzisiaj
W Gruzji zarejestrowano co najmniej 550 rodzimych i unikalnych odmian winorośli. Kwestia ta jest przedmiotem wielu dyskusji, ale aby podać rząd wielkości, rdzenne winorośle poddane przeglądowi we Włoszech stanowią nieco ponad połowę, a we Francji mniej niż jedną trzecią.
Winnica obejmuje 100.000 ha (nieco mniej niż winnica Bordeaux), rozmieszczonych w 4 głównych regionach, Kachetii (70% produkcji), Imereti, Kartli i Racha.
Kachetia na wschodzie, gdzie winnice są zdominowane przez majestatyczne pasmo górskie Wielkiego Kaukazu, jest głównym regionem winiarskim Gruzji i jest domem dla największej różnorodności rodzimych odmian winorośli, w tym Saperavi (najczęściej sadzona czerwona winorośl), Rkatsiteli (najbardziej rozpowszechniona odmiana winorośli), Mtsvane i Krakhuna.
Imereti na zachodzie, z klimatem kontynentalnym złagodzonym wpływami Morza Czarnego, jest szczególnie popularny ze względu na odmianę Tsolikauri, czasami mieszaną z Tsitska. Kartli, w pobliżu stolicy Tbilisi, wyróżnia się czerwonym Tavkveri i białym Chinuri.
Mały region Racha, na północy Imereti, jest domem dla preferowanej przez Gruzinów apelacji (Khvanchkara AOP) i dwóch rzadkich odmian winogron (Aleksandrouli i Mujuretuli), i jest powszechnie znany ze swoich półsłodkich czerwonych późnych zbiorów.
Ale to, co naprawdę sprawiło, że gruzińskie wina powróciły na radar krytyków winiarskich, to tradycyjne metody produkcji wina, które od wieków przekazywane są z ojca na syna. Wśród nich najbardziej znaną jest metoda Qvevri, która opiera się na tym samym procesie opracowanym prawie 8000 lat temu i jest wpisana na reprezentatywną listę niematerialnego dziedzictwa kulturowego ludzkości UNESCO. Technika ta obejmuje winifikację i leżakowanie w terakotowych naczyniach w kształcie jajka, pokrytych woskiem pszczelim i zakopanych w ziemi. Moszcz, uzyskany przy minimalnej interwencji człowieka, pozostawia się do maceracji i fermentacji w amforach przez okres od 3 do 12 miesięcy, aby wydobyć całą złożoność i autentyczność winorośli.
Metoda ta jest również odpowiedzialna za produkcję słynnych win bursztynowych (znanych na całym świecie jako wina pomarańczowe), które stały się bardzo popularne na całym świecie w ostatniej dekadzie i są uzyskiwane z długiej maceracji białych winogron w kontakcie ze skórkami. Są to wina wytrawne, które wyrażają niesamowite bogactwo aromatów i smaku.
Niesamowite bogactwo ampelograficzne Gruzji, w połączeniu z mnogością terroir i różnymi metodami produkcji wina (tradycyjnymi lub europejskimi), pozwala na produkcję szerokiej gamy win wytrawnych i słodkich, słodkich lub aromatycznych, białych, różowych, czerwonych lub bursztynowych, które zyskują szczególne miejsce na rynku winiarskim i restauracyjnym.
Good and interesting selection